Sunday 15 April 2012

నా ఆశల రూపామా...........


కనురెప్పల మాటున వేచిన కన్నులు నన్నడిగే
అందెల అడుగుల దాగిన మువ్వల సవ్వడి నన్నడిగే
పెదవుల పలుకుల  వెనుక ఆగిన పదములు  నన్నడిగే
చెక్కిలి సొట్టల చాటున కదిలిన చిరునవ్వు నన్నడిగే

నిదురకన్నుల నాపిన వెకువ వెలుగు నన్నడిగే
ఎదురుచూపుల అలసిన కొమల కన్నులు నన్నడిగే
అల్లరి ఆశలు రెపిన అలౌకిక ఆరాటం నన్నడిగే
యదలయ లొతులొ రేగిన మనసులొ మాట నన్నడిగే

"నా కన్నుల చాటు దాగాల్సిన 
నా యద లొతు లో చేరాల్సిన 
నా గుండెలయ వై దూరాల్సిన 
నా ఆశల ఊపిరి వై సాగాల్సిన .....
    నా ఆశల రూపామా ,
                    "ఎప్పుడు కనిపిస్తావు? 
                      నా స్వప్నాలకి  నిజానివి ఎప్పుడు అవుతావు?"

--సీత


Tuesday 10 April 2012

థాంక్ యూ మిత్రమా....నీ మేలు మరచిపోలేను....


మా అన్నయ్య పెళ్లి నేను ఇంకా మా  బంధువులూ,నరసరావు పేట కి వెళ్ళాము పొద్దున్న తొమ్మిది కి  అందరమూ పెళ్ళి నుండీ బయలుదేరి కొటప్ప కొండ కి వెల్తున్నాం. అక్కడ సగం మంది youth అందరమూ నడుద్దాం అనుకున్నాం.బాబాయి,మామయ్య,5 మంది అమ్మయిలమూ ,7 మంది అబ్బాయిలూ సగం కొండ ఎక్కేసాం.అంత లో ముగ్గురు దొంగలు వచి నా బగ్ లాగారు నెను ఇవ్వకపొయేసరికి నన్ను ,ఇంకొక అక్క ని ఒకడు కత్తిపెట్టి లాక్కెల్లాడు.వాళ్ళంతా బాగా తాగేసి ఉన్నారు. ఏవ్వరూ ఏమి చెయలెకపొయారు.నేనేమొ భయం గా అరుస్తూ ,ఏద్చెసాను. ఇంక అందరూ వెనకాల నుండీ వస్తున్నరు గానీ ఆ కత్తి ని చుస్తూ వెనక్కెల్తున్నారు.....పాపం అందరికీ భయమే.మేమేమో ఒకటే ఏడుపు.ధైర్యం చేసి మా అన్నయ్య ఒక అడుగు వెసినా, వాళ్ళు చేతి కి కొద్దిగా ఘాటు పెట్టడం తో గమ్ముగా ఉండిపొయాడు. ఆంతలో పైన చెట్ల మీద నుండీ 3 కోతు లు వాళ్ళ మీద పడి, నన్ను విడిపించాయి.నేను అక్క ని లాక్కొచ్చాను.  వాళ్ళ చేతుల మీద పడి కొరికి నన్ను రక్షించి మా అందరి వెనకాలా గుడి కి వచ్చాయి..చుడండి... 
ఏన్ని ధన్యవాదాలు చెప్పితే  నీ మేలు తీరుతుంది .....
ఏమి కాని కోతులు మాత్రం మనకి సహాయం చేస్తాయి...
మనుష్యులు మాత్రం పక్కగా నాకెందుకు లే అని వెళ్ళిపోతారు....

అందుకే ఇలా ధన్యవాదాలు చెప్తున్నా మీ అందరి సాక్షి గా...



థాంక్ యూ మిత్రమా....నీ మేలు మరచిపోలేను....


--సీత.....*

Sunday 1 April 2012

సంబరం గా సంగీతమయం గా శ్రీనామనవమి ..

శ్రీ రామ నవమి ఎంత బాగా జరిగింది అంటే అంత  బాగా జరిగింది అసలు.మనసు బాగోలెక వారం  రొజుల నుండీ సంగీతానికి వెళ్ళలేదు.కానీ నిన్న వెళ్ళినా ఎవ్వరూ లెక తిరిగి వచ్చెసాను.కానీ ఈరొజు వెళ్ళాను ఎవ్వరూ లేరు .గురువుగారు మాత్రం ఉన్నారు.ఆయన వచ్చావా అని నవ్వి కుర్చోమన్నారు.కుర్చోని ఓం చెప్పుకొని  స్టార్ట్ చెయబొతుంటే ఒక వింత ప్రశ్న.మా గురువుగారి అబ్బాయి వచ్చారు ఆయన చాల  గొప్ప పండితుడు.నెనంటే అభిమానం .నెనొచ్చానని తెలిస్తె వీలుంటే వచ్చెస్తారు.ఆయన వెసిన ప్రశ్న ఎంటి అంటే ఈవేళ శ్రీరామ నవమి. ముగ్గురం ఉన్నం హాయిగా రామ కీర్తనలు పాడుకుందామా అని. నన్ను అడగడం ఎందుకు అనుకున్నాను .తరువాత అర్దమైంది .మా గురువుగారేమొ violin పట్టుకొచ్చారు. ఇంకోక సార్ ఏంఒ keyboard .కుర్చొని నన్నె మొదలెట్టమన్నారు.  సరే అని ఆ రొజు గుడి లొ పాడిన శ్రీరామచంద్ర పాట మొదలెట్టాను.అక్కడా నెను ,violin  తొ మా గురువు గారు,ఆయన పక్కన ఇంకొక గురువు.మా ముగ్గురికీ ఎదురుగా మా అందరి గురువు త్యాగరాజుల వారు ,ఆయనకి పక్కగా  ఆయన గురువు శ్రీరామ చంద్ర మూర్తి విగ్రహం. మేము అయిదు మంది మే ఉన్నాం .
ఆ కీర్తన చాలా బాగ వచ్చింది.మెము ముగ్గురమూ ఒక తన్మయత్వం లోకి వెల్లిపొయాం. వెంటనే నెను "రామా నాపై దయరాదా" కీర్తన ఎత్తుకొవడం,దానికి వారు వాయిద్యాలతొ కలపడం(ఎన్ని తప్పులు పాడానొ) మేము ముగ్గురం అసలు ఒక రకమైన స్థితి కి చెరుకున్నాం.పక్క ఇంట్ళో నే ఉన్న అమ్మమ్మ వచ్చి కుర్చుంది మా వెనకాల.ఆ అమ్మమ్మ నాతొ ఎప్పుదూ మత్లాడింది లేదు ఇంత వరకు.

తరువాత సీతా కల్యాణ వైభొగమె అంటూ మా గురువు గారు మొదలేత్తారు.నెను violin తొ శ్రుతి ఇస్తూ గొంతు కలిపాను.అప్పటికి ఇంకో పక్కన ఉండే వళ్ళొచ్చారు. 

ఇంక జగదానందకారక ఎత్తమన్నారు అందరు కలిసి.ఆ కీర్తన పాదుతూ నేను ,violin తొ సార్,వీణ తెచుకొని ఇంకొ సార్.ఆహా...ఎంత బాగా జరిగింది అంటే మేము ఆ కీర్తన ని కళ్ళు మూసుకొని పాడుతున్నం(నేను మాత్రం భయానికి ) తెరిచెసరికి మా చుత్తూ మొత్తం పదకొండు మంది మాతొ కలిపి.మా కళ్ళళ్ళో నీరు మనసంతా ఒక రకమయిన ఆనందం.

తరువాత మా గురువు గారు వెళ్ళి పూజ కి అన్ని తీసుకొచ్చారు.ఇంతకంటే పూజ రాముడికి ఘనం గా జరగదు అని హారతి ఇచ్చారు.నేను , పక్కింటీ అమ్మమ్మ,ఇంకో గురువు గారు కలిసి మంగళం  పాడెసాం...నేను  రాముడిని ఒక కొరిక అడిగి వచ్హ..నెరవెరుస్తాడన్న నమ్మకం తో

చివరిలొ అమ్మమ్మ పిలిచి నీ పేరేంటని అడిగి చెప్పాక నా బుగ్గ మీద ఒక ముద్దు పెట్టి, దగ్గరకు తీసుకుంది......

అందరికీ శ్రీరామ నవమి శుభాకాంక్షలు....

--4m సీత.....